Dışı Beyaz ama içi Kirli Türklere gelsin bu parça...

Yazmam gerekiyor yoksa zihnimi başka türlü sakinleştiremeyeceğim.

Biz kimiz, neyiz bilmiyorum.

Beyaz Türk'müyüz, yoksa Siyah mı yoksa da Gri mi ?

https://tr.wikipedia.org/wiki/Beyaz_Türkler

Bilmiyorum.

Tek bildiğim Kirli Türk olduğum(uz).

Nasıl kirlendik peki ?

Duymayarak, duyumsamayarak, korkarak, kaçarak, yoksayarak, görmeyerek, görmezden gelerek...

Uzak kalarak, yukarıdan bakarak, umarsız kalarak, banane diyerek, hep bana diyerek, ben diyerek, benim diyerek...

Bana dokunmayan yılan bin yaşasın diyerek, hep poz vererek, daha fazla rol yaparak, yine poz vererek, tüketerek, daha fazlasını isteyerek, yetmez ama evet daha da fazlası, iyisi olsun diyerek...

Kirlendikçe yıkandık, aklandık paklandık...

Güzel bahaneler bulduk kendimize.. Evet ama 'lar la yolumuza devam ettik.

Ruhumuz ve vicdanımız ile yüzleşemedik.

Dışımız beyaz kaldı ama ruhlarımız güngeçtikte kirlendi.

Bugün şanslı azınlık olan ailelerin özel okulları açıldı.

Benim çocuklarımda bu şanslı azınlıktan.

Ben de bu çocukların annesiyim.

Ama Kirli Türk bir anneyim.

Bugün İstiklal Marşı'nı çoook uzun süre sonra tekrar söyleme fırsatını buldum.

Hıçkırıklara boğulmamak için kendimi  zor tuttum.

Ben ancak bugün anladım o marştaki acıyı, ''şüheda sıksan toprağı şüheda '' yı bugün anladım.

Şüheda'nın şehitler anlamına geldiğini bugün dibine kadar idrak ettim.

Bizim, Kirli Türkler olarak bu acıyı hiç bir zaman yaşamadığımız için anlamadığımızı fark ettim.

Hem huzur manyağı olarak hedonizm doruklarındayken '' acıyı neden duyumsamamız gerekiyordu ki? ''

O acıyı hep başkaları yaşardı hem...

Ya tanımadığımız dedeler, nineler, masalsı aile büyükleri  ya da filmlerdeki sıradan insanlar yaşamaktaydı bu acı.

Ya da başka milletler. Bizden de daha geri kalmış.

Bizim gibi ayrıcalıklı, akıllarına fazla güvenen, huzur manyağı insanların başına hiç ama hiç uğramazdı bu acı...

Ben bugün anladım bu acıyı...

Neden ve nasıl kirlendiğimizi de...

Acıyı çekmeden, hiç bir şeyin aynı olmayacağını da ...

Üzgünüm koşar adım bu ülkeden kaçmaya çalışanlar,

Üzgünüm kalsak da bize birşey olmaz diyen izleyiciler...

O acı çekilecek.
Duyumsanacak.
Yaşanacak.
Nerde olursanız olun, sizi ve bizi bulacak.
Uzak, yakın fark etmeyecek.
Etki alanı geniş olacak.
Boyutunu, şiddetini bilmiyorum
Ruhani veya ,
Fiziksel
Fark etmeyecek.
O acı çekilecek.

Ancak o zaman biz temizlenebileceğiz.
Ancak o zaman biz huzura ericeğiz.
Sadece bugünkü hissimi söylüyorum.
Dağlıca sonrasındaki sayısını bilmediğimiz şühedalar için.
Daha nice bu topraklar için canını vermişler için.

O acı çekilince ancak biz temizlenebileceğiz.
Kirlerimizden arınacağız.
Belki de o zaman sıfatlardan arınmış Türk olacağız.
Sadece Türk.