Adı üstünde; Sanki kısa bir süre için hayatımızı ''ara''lıyoruz... Sanki durup düşünmemiz istenen..Hesap kitap yapmamız beklenen... Dişimizi tırnağımıza takıp hedef tutturmamız zorunlu hale gelen...
Hepsini ama hepsini de bu son 1 ayda yapmamız istenir... Hep suratlar asık olur...Gergin olur ifadeler... Acaba 'lar çoktur...
Hele 31 Aralık yok mudur? Ne zor bir gündür. Bütün senenin anlamı o gündedir... Sabahtan akşama kadar olan kısmı tüm senenin performans karnesidir adeta.. Ya başarmışsınızdır ya da çuvallamış.. Karne çok nettir.. Ya akşamına ne demeli ? Gündüzün ya sevinci ya da hezeyanının dert ya da sevinç ortağıdır.. Çok beklentiler yüklenir o geceye.. Eğlenmek zaruridir...Normdur...Lamı cimi yoktur..
1 gün 24 saattir ama o 24 saatte tüm zamanların en yükünü çekendir...Kimse acımaz ona..
Herkes her sene adeta artan bir şiddette beklentilerini yükseltir o 24 saatten..
Sevmem ben bu ayı.. Hayatımdaki en değerli varlığımı aldığından beri hiç sevemedim zaten ..
Son 21 senedir..Sevmem ben 31 Aralık 'ı...Can verdiğinden beri benim için en değerli olan nefes...
Ben sevmem bitişleri..Ben hep başlangıçları severim.. Hani ümitlerle, umutlarla dolu olan başlangıçları..
Heyecanla sarılan, özlemle beklenen, hasretle kucaklananları...Ocak farklıdır mesala.. Tazelenme zamanıdır, yenilenme zamanıdır.. Yine kısadır ve karanlıktır günler ama bilirsin ki az sonraki virajda bahar vardır..Bahar müjde demektir, enerji demektir...İster ilk'i ister son'ı .. Bahar bahardır işte...
Düşündüm de oğlum, benim için ümit demek olan bir ay olan Ocak'ta, kızım bir sonbahar öğleden sonrasında doğarken ben ise bir ilkbahar sabahına karşı doğmuşum..) Kocam desen ucundan yırtmış Kasım ortasında doğmuş...)
Ama diyorum acaba herşey gibi bu da mı benim için değişiyor? Hani değişen nice şey gibi özellikle de şu son zamanlarda.. Ben ne zaman başladım bu mekanda yazmaya ? Ne zaman akıtmaya kalkıştım bu duygularımı burada ? Ne Ocak ayında ne de bahar ayında. Düpedüz Aralık ayına 1 gün kala...
Benim için önemli bir adımdı, ne bitiş ne bir veda idi..Hani tekrar doğmak gibiydi..Duvarsız ve kalkansız.. Belki de barışmanın zamanı, affetmenin zamanı geldi Aralık ayını..
Kimbilir herkes gibi o da hak etmeli bir şansı daha ...Hele de 21 Aralık 'ta kıyamet kopmaz, işler arapsaçına dönmezse..
Ne dersiniz?
Verilmeli mi bir şans daha ?
Ama diyorum acaba herşey gibi bu da mı benim için değişiyor? Hani değişen nice şey gibi özellikle de şu son zamanlarda.. Ben ne zaman başladım bu mekanda yazmaya ? Ne zaman akıtmaya kalkıştım bu duygularımı burada ? Ne Ocak ayında ne de bahar ayında. Düpedüz Aralık ayına 1 gün kala...
Benim için önemli bir adımdı, ne bitiş ne bir veda idi..Hani tekrar doğmak gibiydi..Duvarsız ve kalkansız.. Belki de barışmanın zamanı, affetmenin zamanı geldi Aralık ayını..
Kimbilir herkes gibi o da hak etmeli bir şansı daha ...Hele de 21 Aralık 'ta kıyamet kopmaz, işler arapsaçına dönmezse..
Ne dersiniz?
Verilmeli mi bir şans daha ?
Bitişler de her zaman yeni başlangıçlara yer açar. Hayat böylesi bir döngüden ibaret. Bitişleri de sevmek lazım ya da olduğu gibi kabul etmek..
YanıtlaSilBilgece ve ustaca bir yorum oldu.)) yaşanmışlıklardan kaynaklanan deneyim bu olsa gerek..öpüyorum
YanıtlaSil